Słownik polsko-niemiecki. 2014.
zadrzewiać — ndk I, zadrzewiaćam, zadrzewiaćasz, zadrzewiaćają, zadrzewiaćaj, zadrzewiaćał, zadrzewiaćany zadrzewić dk VIa, zadrzewiaćwię, zadrzewiaćwisz, zadrzewiaćdrzew, zadrzewiaćwił, zadrzewiaćwiony «sadzić gdzieś wiele drzew; obsadzać drzewami»… … Słownik języka polskiego
zadrzewienie — n I 1. rzecz. od zadrzewić. 2. lm D. zadrzewienieeń leśn. «skupienie drzew rozmieszczonych w takich odległościach, że nie zachodzi między nimi wzajemne oddziaływanie jak w lesie» Zadrzewienia przydrożne … Słownik języka polskiego
zadrzewiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadrzewiaćam, zadrzewiaća, zadrzewiaćają, zadrzewiaćany {{/stl 8}}– zadrzewić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zadrzewiaćwię, zadrzewiaćwi, zadrzewiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} obsadzać jakiś obszar drzewami : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadrzewienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zadrzewić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zadrzewienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zadrzewienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} zbiorowisko drzew rosnących… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
